Madencilerin Adıyaman’da tahtalara yazdığı yazılar duygulandırdı

“Asrın felaketi” olarak nitelenen sarsıntıların yıkıma neden Adıyaman’da arama kurtarma çalışmalarına dayanak veren Zonguldak ve Bartınlı madenciler, birçok kişinin enkazdan kurtarılmasına katkı sağladı.

Kaldıkları okulun tahtalarına, “Sizlere her vakit kapımız açık. Zonguldak ile Bartın’a bekleriz”, “Kömür için değil! Ömür için geldik… Hakkınızı helal edin”, “TTK diye yazılır, devletin gölgesi diye okunur”, “Şunu unutmayın, her vakit ardınızda ve yanınızdayız.”, “Geçmiş olsun Türkiye’m” ve “Maden çalışanına kucak açan Adıyaman halkına teşekkür ederiz” yazıları yazan madenciler, bildirileriyle duygulandırdı.

TTK Amasra grubunda yer alan Mehmet Yıldız, zelzele haberi aldıktan çabucak sonra ekipmanlarını alarak Adıyaman’a gittiklerini söyledi.

“Madenci arkadaşlarla birlikte orta sokaklara dağıldık. Her taraftan sesler geliyordu. Bize gösterilen enkazlarda canla başla çalıştık. Domuz damı usulüyle enkaz altında kalan vatandaşların yanına indik. Unutamadığın anlardan biri de 7 katlı binanın enkazından gelen sesti. Sese gerçek bir çukur açtık. İsminin ‘Hüseyin’ olduğunu söyleyen 19 yaşında bir kardeşimiz ‘beni kurtarın’ diye bağırıyordu. O arkadaşın üzerinde büyük bir yük vardı. Belden aşağı tam duvar altında kalmıştı. Hüseyin’e ‘seni buradan kurtaracağız. Hiç korkma. Panik yapmana gerek yok.’ dedik. ‘Yeter dayanamıyorum artık. Beni buradan alın’ diyordu. Hiltilerle üzerindekileri kırdık. O esnada üzerimizdekiler yırtıldı. Hüseyin ‘abi beni buradan kurtarın. Kelam veriyorum size mont ve ceket alacağım. Sizi bulacağım.’ dedi. Arkadaşlarımızla birlikte ellerimizle kaza kaza Hüseyin’i bulunduğu yerden çıkarttık. Belinde bir kırıklık vardı. Işığı görür görmez ellerini kaldırarak ‘Allah’ım sana şükürler olsun’ diye dua etti. Ağzına su damlatmak istediğimizde ‘enkaz altında kana kana su içtim. Su vermenize gerek yok. Su gereksinimimi giderdim.’ dedi. Çok memnun olduk. Daha sonra ambulansa bindirdik.”

“Adıyaman halkı bizi bağrına bastı”

“9 yaşında bir kız çocuğuydu. O bakış gözlerimin önünden gitmiyor. ‘Burada kalmayacağım abi’ diyor, ağlıyordu. ‘Seni kurtarmaya geldik’ dedim. Sağ ayağının üzerinde bulunan briketi aldık ve üst çıkardık. Boynumuza o denli sarıldı ki sağlık vazifelileri alamıyordu. O çocuğu kurtardığımız için çok sevindik, gururlandık. Bu müddette çok şey yaşadık. 81 yaşında bir teyzeyi de kurtardık. Bir bayanı da namaz kılarken secde de kalmış halde bulduk fakat yaşamıyordu. Biri de art tarafta duvarların altında kalmıştı. Onu da kurtardık. Çok hüzünlüyüz. Tüm Adıyaman halkı biz madencileri birinci günden bağrına bastı. Adıyamanlılara canı gönülden teşekkür ederim. Allah razı olsun. Sokakta bizi gördüklerinde ‘dört çocuğumu kurtardınız’, ‘iki ablamı kurtardınız’, ‘babamı kurtardınız’, ‘annemi kurtardınız’ diyenler oldu. Bunlarla teselli olduk.”

Kaynak: Memurlar