Konutta Sağlık Hizmetlerinin Sunulmasına Dair Yönetmeliğe açılan dava sonuçlandı

Davanın reddine ait Danıştay İkinci Dairesinin temyize bahis 07/01/2021 tarih ve E:2017/1232, K:2021/93 sayılı kararının ONANMASINA karar verildi.

Aile doktorlarına verilen sorumluluk hukuka uygundur

Evde sağlık hizmetlerinin; aile sıhhati merkezine ulaşmakta zahmet çeken yardıma muhtaç vatandaşların konutuna gitmek suretiyle onların da sağlık hizmetlerinden basitçe faydalanmalarının sağlanmasına yönelik bir hizmet olduğu, anılan hizmetlerin, aile tabipleri ve aile sıhhati elemanlarınca Aile Hekimliği mevzuatı uyarınca verilen vazifelerle sonlu olmak üzere yerine getirilmesi gerektiği, Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği’nin 4. hususunda, meskende takibi zarurî olan engelli, yaşlı, yatalak ve gibisi durumdaki kendisine kayıtlı şahıslara, meskende sağlık hizmetlerinin yürütülmesi sırasında bireye esirgeyici sağlık hizmetleri ile birinci basamak teşhis, tedavi, rehabilitasyon ve danışmanlık hizmetleri verilmesinin aile tabibinin vazife, yetki ve sorumlulukları ortasında sayılmıştır.

Toplum Sıhhati Hizmetleri Şube Müdürlüğüne bağlı merkezlerin belirlenmesi hukuka uygundur

Dava konusu Yönetmelik bir bütün olarak incelendiğinde, konutta sağlık hizmetlerinin, birinci, ikinci ve üçüncü basamak sağlık hizmetlerini barındırdığı, bu nedenle bu hizmetin sunumu ile ilgili muhakkak bir uyum merkezine gereksinim duyulduğu, uyum merkezi olarak da Halk Sıhhati Müdürlüğü bünyesinde Toplum Sıhhati Hizmetleri Şube Müdürlüğüne bağlı merkezlerin belirlendiği; bu hizmetlerin birinci basamak sağlık hizmetleri kısmının aile tabipleri ve toplum sıhhati merkezi tabiplerince, ikinci ve üçüncü basamak sağlık hizmetleri kısmının ise ilgili hastanelerdeki uzman doktorlarca sunulacağı, tekrar öteki sağlık çalışanının de misyon alanına nazaran bu hizmetler içerisinde yer alacağı; hasebiyle konutta sağlık hizmeti sunumuna ait yükümlülüklerin her bir meslek kümesine kendi mevzuatı çerçevesinde verildiği anlaşılmakla, iptali istenen kararlarda, hukuka karşıtlık bulunmamaktadır.

T.C.
DANIŞTAY
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Temel No: 2021/1351
Karar No: 2022/1829

TEMYİZ EDEN (DAVACI) :… Derneği
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLLERİ : …

İSTEMİN KONUSU:

Danıştay İkinci Dairesinin 07/01/2021 tarih ve E:2017/1232, K:2021/93 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:

Dava konusu istem:

27/02/2015 tarih ve 29280 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, Sağlık Bakanlığı ve Bağlı Kuruluşları Tarafından Konutta Sağlık Hizmetlerinin Sunulmasına Dair Yönetmeliğin, 5. hususunun 1. fıkrasında yer alan “ve AHB’ler” ibaresinin, 12. unsurunun 6. fıkrasının, 16. hususunun 2. ve 3. fıkralarının, 17. hususunun 3. fıkrasında yer alan “ya da hastanın kayıtlı olduğu AHB’yi” ibaresinin, 4. fıkrasında yer alan “ya da AHB” ibaresinin, 18. hususunun 1. fıkrasında yer alan “ya da AHB” ibaresinin, 24. unsurunun 1. fıkrasının (d) bendinde yer alan “ya da aile hekimi” ibaresinin iptali istenilmiştir.

Daire kararının özeti:

Danıştay İkinci Dairesinin 07/01/2021 tarih ve E:2017/1232, K:2021/93 sayılı kararıyla;

1- Yönetmeliğin 5. hususunun 1. fıkrasında yer alan “ve AHB’ler” ibaresi, 16. unsurunun 2. ve 3. fıkraları, 17. unsurunun 3. fıkrasında yer alan “ya da hastanın kayıtlı olduğu AHB’yi” ibaresi ve 4. fıkrasında yer alan “ya da AHB” ibaresi, 18. hususunun 1. fıkrasında yer alan “ya da AHB” ibaresi ile 24. hususunun 1. fıkrasının (d) bendinde yer alan “ya da aile hekimi” ibaresi istikametinden;

Evde sağlık hizmetlerinin; aile sıhhati merkezine ulaşmakta zahmet çeken yardıma muhtaç vatandaşların meskenine gitmek suretiyle onların da sağlık hizmetlerinden kolay kolay faydalanmalarının sağlanmasına yönelik bir hizmet olduğu, anılan hizmetlerin, aile doktorları ve aile sıhhati elemanlarınca Aile Hekimliği mevzuatı uyarınca verilen vazifelerle sonlu olmak üzere yerine getirilmesi gerektiği, Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği’nin 4. unsurunda, konutta takibi zarurî olan engelli, yaşlı, yatalak ve gibisi durumdaki kendisine kayıtlı şahıslara, meskende sağlık hizmetlerinin yürütülmesi sırasında şahsa kollayıcı sağlık hizmetleri ile birinci basamak teşhis, tedavi, rehabilitasyon ve danışmanlık hizmetleri verilmesinin aile doktorunun misyon, yetki ve sorumlulukları ortasında sayıldığı,

Öte yandan, dava konusu Yönetmelik bir bütün olarak incelendiğinde, meskende sağlık hizmetlerinin, birinci, ikinci ve üçüncü basamak sağlık hizmetlerini barındırdığı, bu nedenle bu hizmetin sunumu ile ilgili aşikâr bir uyum merkezine muhtaçlık duyulduğu, uyum merkezi olarak da Halk Sıhhati Müdürlüğü bünyesinde Toplum Sıhhati Hizmetleri Şube Müdürlüğüne bağlı merkezlerin belirlendiği; bu hizmetlerin birinci basamak sağlık hizmetleri kısmının aile tabipleri ve toplum sıhhati merkezi tabiplerince, ikinci ve üçüncü basamak sağlık hizmetleri kısmının ise ilgili hastanelerdeki uzman doktorlarca sunulacağı, yeniden öteki sağlık çalışanının de vazife alanına nazaran bu hizmetler içerisinde yer alacağı; münasebetiyle meskende sağlık hizmeti sunumuna ait yükümlülüklerin her bir meslek kümesine kendi mevzuatı çerçevesinde verildiği anlaşılmakla, iptali istenen kararlarda, hukuka karşıtlık bulunmadığı;

2- Yönetmeliğin 12. unsurunun 6. fıkrası istikametinden;

Aile Hekimliği Ödeme ve Kontrat Yönetmeliğinin “Aile Tabibine Yapılacak Ödemeler” başlıklı 16. unsurunun (ç) bendinde, “Sözleşmeyle çalıştırılan aile doktoruna, gezici sağlık hizmeti sarfiyatları için, gezici sağlık hizmeti verilen her yüz kişi başına tavan fiyatın binde onaltısı oranında ödeme yapılır. Gezici sağlık hizmetinin yürütülmesinde, müdürlüğe ilişkin gezici sağlık araçları aile doktorlarına kullandırılabilir. İklim ve ulaşım kuralları üzere nedenlerle gezici sağlık hizmetinin olağan araçlarla verilemediği durumlarda, müdürlük aile doktoruna kar paletli araç, 4×4 çekerli arazi tipi araç ve vasıtalarla ulaşım imkanı sağlayabilir. Araç tahsisi yapılan durumlarda gidilen yer yahut yerlere ilişkin birinci paragrafta yer alan temele nazaran yapılacak gezici sağlık hizmeti sarfiyatları aile tabibi yerine müdürlüğün döner sermayesine aktarılır.” kuralının yer aldığı; dava konusu Yönetmeliğin “Ulaşım araçlarının tahsisi” başlıklı 12. hususunun 6. fıkrasında ise “Aile tabibi, kendisine kayıtlı olan konutta sağlık hastasına (zor ulaşım şartları, güvenlik gereksinimi üzere özel durumlar haricinde) kendi imkanları ile ulaşır.” düzenlemesine yer verildiği, kelam konusu kararda kamu faydası, hizmet gerekleri ve hukuka terslik olmamakla birlikte, unsurun uygulanmasında üstte yer verilen Yönetmelik hususunun göz önüne alınacağı, gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN TEZLERİ:

Davacı tarafından, Aile Hekimliği Kanunu’nun 2. unsuru ile aile doktoru tarifinin yapıldığı ve vazifelerinin düzenlendiği, Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği’nin 4. unsuruyla de aile doktorunun misyon, yetki ve sorumluluklarının düzenlendiği, aile hekimliği hizmetleri dışında kalan birinci basamak sağlık hizmetlerinin Toplum Sıhhati Merkezinin vazifeleri ortasında olduğunun tekrar birebir Kanunla düzenlendiği, kelam konusu Yönetmelik kararları ile Toplum Sıhhati Merkezinin misyon ve sorumluluklarının aile tabiplerine verilmeye çalışıldığı; Aile Hekimliği Kanunu, Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği ve Aile Hekimliği Ödeme ve Mukavele Yönetmeliği’ne muhalif olarak aile doktorlarına ek misyon ve sorumluluklar yüklenmesinin hukuka ters olduğu; Aile doktorunun anılan misyon ve yetkileri doğrultusunda kendisine kayıtlı olan bireylerin meskende sağlık hizmeti alma muhtaçlığı bulunması halinde konutta sağlık hizmetlerinin uyumunu sağlayabileceği, meskende sağlık hizmetlerinin sunumu sırasında hami sağlık hizmetleri ile birinci basamak teşhis, tedavi, rehabilitasyon ve danışmanlık hizmetlerini vermekle vazifeli olduğu, bunun dışında aile doktorlarının rastgele bir misyon ve sorumluluğunun bulunmadığı, dava konusu Yönetmelik kararları uyarınca meskende sağlık hizmetlerinin sunumuna ait aile tabiplerine şahsen vazife verildiği, aile tabiplerinin özlük haklarını düzenleyen üst hukuk normları açısından aile doktorlarına ek vazifeler verilebilmesinin hukuken mümkün olmadığı, Konutta Sağlık Hizmetlerinin sunumu misyonunun Toplum Sıhhati Merkezlerine ilişkin olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:

Davalı yönetim tarafından, Danıştay Onuncu Dairesince verilen kararın yol ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …’NUN KANISI:

Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki evraklar incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ KIYMETLENDİRME:

Danıştay dava dairelerinin en son kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Yolu Kanunu’nun 49. unsurunda yer alan;

“a) Misyon ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,

b) Hukuka alışılmamış karar verilmesi,

c)Usul kararlarının uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte kusur yahut eksikliklerin bulunması”,

sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar adap ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen savlar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:

Açıklanan nedenlerle;

1. Davacının temyiz isteminin reddine,

2. Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait Danıştay İkinci Dairesinin temyize mevzu 07/01/2021 tarih ve E:2017/1232, K:2021/93 sayılı kararının ONANMASINA,

3. Kesin olarak, 23/05/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Kaynak: Memurlar