Bakan Özer 6”lı Masa’nın eğitim vaatlerini kıymetlendirdi: Derslerine çalışmamışlar

ÇOK DAHA DEMOKRATİK VE KAPSAYICI HALE GETİRDİK

“Milli Eğitimi bir ideolojik çatışma alanı olmaktan çıkaracağız.”
Tezin tam aykırısı 2002 öncesi eğitim alanı ideolojik çatışma alanıydı. Son 20 yılda uyguladığımız siyasetlerle eğitim sistemini çok daha demokratik ve kapsayıcı hale getirdik. 28 Şubat’tan kalan başörtüsü yasakları ve katsayı uygulaması üzere antidemokratik ve ideolojik uygulamaları bu devirde sonlandırdık. İmam Hatip ortaokulunun kapatılmasını sağlayan ideolojik dayatmayı sonlandırarak bu okulları tekrar açtık. Müslüman toplumun Kur’an-ı Kerim, Hz. Peygamberimizin hayatı ve dini bilgileri öğrenme taleplerini birinci defa tüm okullarda karşılayabilme imkanı getirdik. Eğitimi toplumun tüm bölümlerinin beklentilerini yansıtan bir yapıya kavuşturduk. Türkiye’de eğitim sistemini 2000’li yıllar öncesindeki ideolojik çatışma ve dayatmalardan kurtardık. Kısaca, birinci defa eğitim sistemi toplumsal taleplere hassas ve demokratik hale geldi ve geçmişin ideolojik dayatmalarından kurtarıldı. Eğitim sistemi son 20 yılda daha eşit, kapsayıcı ve kaliteli hale geldi.

EĞİTİM KARTI ÇOCUKLARIN ETİKENLENMESİNE YOL AÇAR

“Eğitim Dayanak Kartı ile anaokulundan üniversiteye kadar devlet okullarındaki gereksinim sahibi öğrencilerin kırtasiye, çanta, kıyafet muhtaçlıklarını ve internete erişimlerini fiyatsız karşılayacağız.”
Zati muhtaçlık sahibi tüm öğrencilerimizi fiyatsız ders kitapları ve yardımcı kaynaklara ilaveten burslarla destekliyoruz. Başka taraftan her türlü gereksinimlerini da karşılıyoruz. Lakin kart, karne üzere uygulamalar çocukların etiketlenmesine yol açtığı için zati sıkıntılıdır. Dayanak muhtaçlığı olan çocuklarımızın gereksinimlerini son 20 yıldır onları ayrıştırmadan aslında gerçekleştiriyoruz. Aile ve Toplumsal Hizmetler Bakanlığımız da bu mevzuda çok sayıda dayanak programı uyguluyor.

4 MİLYAR KİTABI FİYATSIZ DAĞITTIK

“Okul öncesi, ilköğretim ve orta öğretimdeki tüm öğrencilere yardımcı kitaba gereksinim duymayacak biçimde ders kitaplarını mahallî esnafa ve iktisada katkıda bulunacak formda fiyatsız temin edeceğiz.”
Bu sav o kadar belirsizlikler içeriyor ki meseleden fazla örtülü farklı bir gündem varmış hissi uyandırıyor. Zati tüm ders kitapları ve yardımcı kaynakları fiyatsız temin ediyoruz. 20 yıldan beri tüm kademelerdeki öğrencilerimize ders kitaplarını fiyatsız sağlıyoruz. Bu müddette 4 milyara yakın kitap öğrencilerimize fiyatsız dağıtıldı. Öteki taraftan eğitime temel olan ders kitaplarının yanında bu yıl 160 milyona yakın yardımcı kaynağı da fiyatsız formda tüm öğrencilerimize ulaştırdık. Bu yolla tüm öğrenci ve öğretmenlerimize yeni kaynaklar üretiyor ve fiyatsız dağıtıyoruz. Ve bunu yaparken hiçbir öğrenci ayrımı da yapmıyoruz, ders kitapları ve yardımcı kaynakları tüm öğrencilerimize dağıtıyoruz. Burada ne sorun görmüşler ki muğlak sözlerle güya tahlil üretmeye çalışmışlar.

TÜRKİYE DİJİTALLEŞMEDE ÖRNEK ÜLKE POZİSYONUNA ULAŞTI

“MEB’i dijitalleştirecek ve eğitim teknolojilerinin geliştirilmesinde öncü ve ön açıcı bir kurum haline getireceğiz.”
Türkiye, eğitimde dijitalleşme konusunda son 20 yılda zati örnek bir ülke pozisyonuna ulaştı. Salgın periyodunda eğitimlerimizi dijital platformlar aracılığıyla kesintisiz sürdürebilen birkaç ülkeden birisi olduk. Eğitim Bilişim Ağı (EBA) na ilaveten son bir yılda üç yeni dijital platform geliştirdik. Öğrencilerden sonra geliştirdiğimiz yeni Öğretmen Bilişim Ağı (ÖBA) ile artık öğretmenlerimizin mesleksel ve şahsî gelişimlerini de dijital platformlardan destekliyoruz. Bu uygulama sayesinde 2020 yılında öğretmen başına düşen 44 saatlik eğitim saatini 2022 yılında 250 saate yükselttik. Öteki taraftan bilhassa tüm dünyada kişiselleştirilmiş eğitime odaklanılırken bu alanda da yeni bir dijital platform olan Öğrenci/Öğretmen Dayanak Sistemi (ÖDS) ni geliştirerek 2022 yılında uygulamaya koyduk. Ayda 15 milyon öğrenci ve öğretmenin kullandığı ÖDS’yi daima geliştirmeye devam ediyoruz. Başka taraftan 2022 yılında geliştirdiğimiz Matematik Dijital Platformu ile matematiğin çarçabuk öğrenilmesine takviye oluyoruz. 2023 yılında üç yeni dijital platform daha geliştirerek eğitim sistemimize kazandıracağız. Bunlar Türkçe Dijital Platformu, İngilizce Dijital Platformu ve tüm halk eğitim kurslarına uzaktan erişim imkanı getirecek olan Halk Eğitim Merkezi Bilişim Ağı (HEMBA) dır. Kısaca yeni kurduğumuz yeni dijital platformlarla da yalnız öğrencilerimizi değil öğretmen ve velilerimizi de destekliyoruz. Tüm eğitim kademelerimizde en güçlü dijital altyapı ve güçlü içeriklere sahip ülkelerden biri pozisyonundayız.

ÇALIŞAN, ÇALIŞMAYAN AYRIMI YAPILMIYOR

“Okul öncesi eğitimi çalışan ebeveynlerin muhtaçlıklarını da gözeterek “tam gün tam destek” prensibi çerçevesinde düzenleyeceğiz.”
Okul öncesi eğitim en kritik eğitim kademelerinin başında gelmektedir. Okul öncesi eğitim yalnızca bilişsel hünerleri değil ayrıyeten bilişsel olmayan maharetleri de geliştiren ve güçlendiren bir eğitim kademesi olduğu için uzun vadeli getirisi azamî yatırım maliyeti asgarî olan bir eğitim kademesidir. Bu nedenle Bakanlık olarak son bir yılda öncelik verdiğimiz alanların başında okul öncesi eğitimin yaygınlaştırılması gelmektedir. Bakanlığımız çalışan-çalışmayan ebeveyn ayrımı yapmaksızın tüm çocuklarımızın okul öncesi eğitime ulaşması maksadıyla çalışmalarını yürütmektedir. Hal böyleyken, erken çocukluk eğitiminin yalnızca “çalışan ailelerin çocuklarının bakım yeri” olarak görülmesi bu eğitim kademesi için yapılacak en büyük haksızlıktır.

HER YÜZ ÇOCUĞUN 99’U OKUL ÖNCESİ EĞİTİM ALIYOR

“Altyapıları oluşturarak okul öncesi eğitimi 1 yıl mecburî tutarak fiyatsız sağlayacak ve isteğe bağlı olarak 3 yaş ve üzerine erken çocukluk eğitimi imkanı sunacağız.”
2022 yılında bir yıl üzere kısa müddette 6 bin 4 anaokulu kapasitesi oluşturduk ve 5 yaşta okullaşma oranını %65’den %99’a yükselttik. 2000’li yıllarda bu oran yalnızca %11’di. Münasebetiyle 5 yaşta isteyen her öğrencimizin en az bir yıl okul öncesi eğitim alabileceği altyapıyı esasen oluşturduk. Türkiye’de okul öncesi eğitim bizim vaktimizde yaygınlaştı. 2000’li yılların başında her 100 çocuğun yalnızca 11’i okul öncesi eğitim alırken bugün 99 çocuğumuz bu eğitimi alıyor. 3 yaş ve 4 yaşta eğitime iştiraki da büyük ölçüde artırdık. Hasebiyle bu argüman da yapılanları ve gelişmeleri göz gerisi eden, zati yapılmışı yapılacak olarak gösteren bir tez.

YÜZDE 90’I İMTİHANSIZ YERLEŞİYOR

“Ortaöğretime geçişlerde imtihan odaklı değil süreç odaklı bir sistemi geliştirecek, öğrencinin tahsil sürecindeki notlarını, performansını, ilgisini, yeteneğini ve marifetlerini dikkate alarak fırsat eşitliği ve adaleti çerçevesinde bir yönlendirme yapacağız. Liselere Giriş İmtihanlarında yıldan yıla değişen uygulamalara son verecek, LGS imtihanını süreç içinde kaldıracağız.”
Liseye geçişte zati öğrencilerin %90’ı imtihansız bir biçimde kayıt bölgelerindeki, yani kendilerine yakın okullara yerleşebiliyor. Liseye geçenlerin yalnızca yaklaşık %10’u imtihan puanı ile bir liseye yerleşiyorlar. Bir diğer deyişle imtihansız okullara yerleşmede memnuniyet arttıkça imtihan zati giderek kıymetini yitiriyor. Son yerleştirmede imtihansız okullara yerleşen öğrencilerin %94’ü birinci üç tercihinden birisine yerleşti. %55’i ise birinci tercihine yerleşti. Aslında bu datalar bile geliştirilen sistemin ne kadar başarılı olduğunu gösteriyor. Sistem yıldan yıla değiştirilmediği üzere daima güzelleştirilerek memnuniyet daima artırılıyor. Burada kelam konusu tezin örtük hedefine da dikkat çekmek isterim. LGS imtihanı kaldırıldığında nasıl bir yerleştirme sistematiği geliştirileceği ve bunun tüm velilerin adalet hissini zedelemeden nasıl başarılacağı yanıtsız bırakılıyor. Bunu açıklasınlar da retoriğin ötesinde gerçeklerle örtüşen nasıl bir sistem uygulayacaklarmış bir görelim.

SİSTEMİN BAŞIRISI SÜRECİN KALİTESİNE BAĞLI

“Eğitim kademelerinin mühletleri ile ilgili de esaslı değişiklik öneriliyor: “Zorunlu eğitimi 1 yılı okul öncesi eğitim, 5 yılı ilkokul, 4 yılı ortaokul, 3 yılı ise lise olmak üzere 1+5+4+3 formunda uygulayacağız.”
Eğitim sisteminin başarısı, kademelerin sayısı ya da müddetine değil sürecin kalitesine bağlıdır. Eğitim kademelerinin müddeti ile ilgili tasarruflar çoklukla örtük siyasi hedeflerin sözü olmuştur. Yakın tarihimizde 8 yıllık kesintisiz eğitim üzere bunun açık örneklerini görmekteyiz. Hem sistemde daima değişiklik yapılmasından şikayet edeceksiniz hem de kendiniz rasyonel bir karşılığı olmayan esaslı değişiklikler önereceksiniz. Bu tam bir tutarsızlıktır.

LİSELERİN ÜÇ YILA İNDİRİLMESİ 10 YIL ÖĞRETMEN ATANAMAMASINA YOL AÇACAKTIR

“Öğretmen atamaları ve öğretmen başına düşen öğrenci sayısı ile ilgili de teklifler bulunuyor: Ataması yapılmayan öğretmen havuzunu eriteceğiz. Öğretmen başına düşen öğrenci sayısını OECD ortalamasına ulaşmayı hedefleyeceğiz.”
Bakanlık olarak her bir kurum için öğretmen normu ve gereksinimini daima takip ediyoruz. MEB her yıl bu bilgileri kullanarak gereksinimi olan branşlarda öğretmen ataması gerçekleştiriyor. Bu kapsamda 2000’li yıllarda öğretmen sayısı 500 binler düzeyinde iken 750 bin öğretmen ataması yapılarak bu sayı 1,2 milyona çıkartılmıştır. Öğretmen başına düşen öğrenci sayısı birinci kere OECD ortalamasına ulaştı. 2002 yılı prestijiyle ilköğretimde 28, ortaöğretimde 22 olan öğretmen başına öğrenci sayısı 2022 yılında ilköğretimde 15’e ortaöğretimde ise 13’e indi. Burada çok kıymetli bir detay var. Ülkemizde son 20 yılda öğrenci sayısında devasa artışa karşın öğretmen başına düşen öğrenci sayısı OECD ortalamasına ulaştırılabilmiştir. Bunu başaran ülke sayısı çok azdır. Türkiye bunu başarmıştır. Öğretmen atama sayılarının siyasi gereç haline getirilmesi en başta bu mesleği yapan öğretmenler için büyük bir haksızlıktır. Ayrıyeten evvelki tekliflerinde bulunan 1+5+4+3 sistemi önerisi öğretmen atamasına dönük planlamaları da kökten sarsacak mahiyettedir. Öbür taraftan, teklifler kendi içinde tutarsızlık göstermektedir. Liselerin dört yıldan üç yıla düşürülmesi bir taraftan yaklaşık 85.000 öğretmeni norm fazlası yaparken öteki taraftan en az 10 yıl liselere yeni öğretmen atanamamasına yol açacaktır. Bu durumda tez edilen ataması yapılmayan öğretmen havuzu nasıl eritilecektir? Bu bile geliştirilen tekliflerin bir birleri ile dengeli olmadığını, tekliflerin nelere yol açabileceğinin hesaplanmadığını göstermektedir.

ÜNVANLARI GERİ Mİ ALINACAK?

“Öğretmenlerimizin kurumsal ve toplumsal niteliği ve saygınlığını artırmayı temel önceliğimiz yapacağız. Öğretmenlik Meslek Yasasını değiştirecek, öğretmenlerin özlük haklarını güzelleştirecek, öğretmenleri öğretmen, uzman öğretmen ve başöğretmen halinde gruplayan uygulamaya son vereceğiz.”
Bu teklifler de retorikten öteye geçmiyor. 14 Şubat 2022’de çıkarılan Öğretmenlik Meslek Kanunu ile öğretmenliğin özel bir ihtisas mesleği olduğu birinci kere vurgulandı ve tekrar birinci defa öğretmene mahsus özel bir kanun düzenlenerek öğretmenlerimize verilen açık bedel bir defa daha vurgulanmış oldu. Çalışma şartları, işin mahiyeti ve başka birçok konu açısından devlet memurlarından ayrılan öğretmenlerin tüm süreçlerini kapsayan müstakil bir kanun çıkarıldı. Böylelikle 60 yıldır birçok siyaset evrakında yer bulan bir gayeye ulaştık. Dünyanın birçok ülkesinde öğretmenlik mesleğine giriş ve meslekte ilerlemeye ait düzenlemeler mevcut. Meslek uygulamasının emeli öğretmenleri gruplandırmak değil, tam bilakis öğretmenin artan kıdeminin yanında katıldığı mesleksel gelişim çalışmalarını özlük haklarıyla desteklemektir. Kanunla birlikte, 2023 yılında 583 bin 653 öğretmenimiz uzman yahut başöğretmen oldular. 10 yıllık kıdeme sahip uzman öğretmenlerimize yaklaşık 2 bin 400 TL, uzman öğretmen olduktan sonra 10 yıllık kıdeme sahip başöğretmenlerimize ise 4 bin 900 TL ek uygunlaştırma yapılmasını sağladık. Öteki taraftan bu sürece %99 iştirakin olması öğretmenlerimizin de bu süreçten ne kadar şad olduklarını gösteriyor. İnşallah yeni güzelleştirmelerle öğretmenlerimizi desteklemeye devam edeceğiz.

20 YILDA YAPILANLARIN GÖRMEZDEN GELİNMESİ

“Eğitim kurum ve süreçlerini cinsiyet, etnik köken, din, lisan, yerleşim yeri, sağlık durumu, sosyo-ekonomik şartları ayırt etmeden, fırsat eşitliği ve adaletini ve herkesin nitelikli eğitim hakkını garanti altına alan kapsayıcı bir anlayışla düzenleyeceğiz.”
Bu argüman son 20 yılda bu kapsamda yapılanların görmezden gelinmesinden öbür bir şey değildir. Aslında bu sav şu anda gelinen noktayı değil, tamda 2000’li yılların başındaki resmi betimliyor. Eğitimde fırsat eşitliği olabilmesinin birinci basamağı eğitime erişebilmektir. Açıkça belirtmek gerekir ki, Türkiye 2000’li yıllara girerken, eğitimde kitleselleşme ve evrenselleşme açısından bilhassa OECD ülkelerinin hayli gerisinde kalmıştır. Birçok OECD ülkesi kelam konusu evrenselleşme sürecini 1950’li yıllarda büyük ölçüde tamamlayarak kalite süreçlerine odaklanmaya başlarken Türkiye’nin bu sürece geçişi çok daha geç olmuştur. Bu argüman sahipleri öncelikle Türkiye’nin bu 70 yıllık gecikmesini açıklamalıdır. 2002 yılı ile birlikte başlayan devir, eğitimde kitleselleşme ve eğitimin OECD ülkeleri ile rekabet edebilir hale gelmesi için dönüşümlerin başladığı ve gerçekleştirildiği tarihi bir devir olmuştur.

Bu periyot boyunca eğitimde çabucak her göstergede çok büyük gelişmeler yaşanmıştır. İlköğretim dışındaki tüm eğitim kademelerinde erişim sorunu olduğu için bu devrin başlangıç evresinde eğitime erişimin artırılmasına yük verilmiştir. Bilhassa okullaşma oranlarının nispeten düşük kaldığı vilayet ve bölgeler önceliklendirilerek yeni okullar ve yeni derslikler yapılmıştır. Bu süreçte sorunun kaynağına inme hamaseti gösterilmiş, yatırımlar Türkiye’nin yalnızca bir bölgesinde ağırlaşmamış, tüm bölgeleri kapsayacak halde gerçekleştirilmiştir. Geçmişte okullaşma sorunları ile anılan vilayet ve bölgelerde okullaşma oranları öteki bölgelerle emsal düzeylere ulaşmıştır. Böylelikle eğitimde kitleselleşmenin yurt sathına homojen bir biçimde yaygınlaştırılması sağlanmıştır.
Türkiye üzere büyük ölçekli bir eğitim sisteminde eğitime erişimin artırılması büyük yatırımların yapılmasını gerektirmektedir. Bu dönüşümü gerçekleştirebilmek ismine okul sayıları ve derslik sayılarını artırmak maksadıyla devasa yatırımlar yapıldı. Bu periyotta yapılan yatırımların istikrarlı bir büyüme sağlayacak halde yönetilmesi de ayrıyeten kıymetlidir. Bu süreçte yapılan yatırımlar bilhassa dezavantajlı bölgeleri önceliklendirerek farkların azalması sağlanmıştır. Bu öylesine dinamik bir periyottur ki yapılan yatırımlar çok kısa bir mühlet içerisinde sonuçlara da yansımaya başlamıştır. Böylelikle, okul öncesinden yükseköğretime kadar eğitimin tüm kademelerinde okullaşma oranları değerli oranda artmıştır. Örneğin, 2000’li yıllarda yaklaşık yüzde 11 düzeyinde olan 5 yaş okul öncesi eğitimde okullaşma oranı bugün yüzde 99’a; ilkokulda yüzde 99,63’e; ortaokulda yüzde 99,44’e; yüzde 44 düzeyinde olan ortaöğretimde okullaşma oranı ise bugün yüzde 97’ye ulaşmıştır. Cumhuriyet tarihinde birinci sefer eğitim kademelerinin tamamında okullaşma oranları %97’nin üzerine çıkmıştır. Şayet son 20 yılda yapılan yatırımlar yapılmamış olsaydı ülkemiz Cumhuriyetin ikinci yüzyılını, yani Türkiye Yüzyılını ıskalayacaktı.

KIZLARIN OKULLAŞMA ORANI YÜZDE 99

“Kız çocuklarının eğitimle buluşturulmasına özel vurgu yapılıyor: “Kız çocukların okullaşma ve okula devam oranını artıracak her türlü çabayı gösterecek, gerekli takviye ve teşvikleri sağlayacağız.”
Hakikaten inanılır üzere değil. Tüm bu argümanlar son 20 yılda ülkemizde eğitimde gerçekleşen dönüşüme gözlerini kapatmış. Ya kasıtlı bir formda ya da daha acınası bir formda gördükleri halde görmemezlikten gelme gayretinden diğer bir şey değil bu tez. Bu sav son 20 yılda bu hedefle gece gündüz demeden çalışan eğitim topluluğumuzun emeklerine karşı da saygısızlıktır. Tüm bu problemler son 20 yılda çözüldü. Bunu OECD raporları görüyor, lakin içerdeki birtakım bölümler görmezlikten geliyor. Son 20 yıldaki eğitim seferberliği cinsiyetler ortasındaki farklılıkların da azalmasına çok değerli katkı sağladı. Hakikaten 2000’li yılların başlarında ilkokul çağında yaklaşık 1 milyon kız çocuğu okul dışında kalmıştır. Erkeklerle ortalarında yaklaşık yüzde 7’lik fark bulunurken bölge ve vilayet bazlı bakıldığında daha vahim bir tablo ortaya çıkmaktadır: kimi vilayetlerde 6-14 yaş ortasındaki kız çocuklarının yüzde 50’sinin okul dışında olduğu görülmektedir. Bu sorunun tahlili için devrin Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan ve AK Parti hükümetleri tarafından aksiyon planları, ulusal ve memleketler arası projeler ve çeşitli toplumsal siyaset uygulamaları hayata geçirildi. Bir taraftan yeni okullar ve derslikler inşa edilirken öbür taraftan farkındalığı artırmak ismine mevzuyla ilgili toplumsal seferberlik çalışmaları yürütüldü. En kıymetlisi başörtüsü yasakları kaldırıldı. Yürürlüğe alınan çok sayıda toplumsal siyasetin istikrarlı bir formda uygulamada kalması sağlandı. Bu kapsamda örneğin ekonomik münasebetlerle kız çocuklarını okula gönderemeyen ailelere Kaideli Eğitim Yardımı (ŞYT)yapıldı. Dezavantajlı çocuklarımızın ve kız çocuklarımızın eğitime erişimlerini desteklemek ve eğitimde fırsat eşitliğini güçlendirmek için 20 yılda 525 Milyar TL toplumsal yardım yapıldı. Öbür taraftan 2012 yılında 4+4+4 eğitim reformuyla birlikte zarurî eğitimin 12 yıla çıkarılması sonucunda bugün ilköğretimden ortaöğretime kız çocuklarının okullaşma sorunu büyük ölçüde çözüldü. Bugün ilköğretimde kız çocuklarının okullaşması yüzde 99’lar düzeyindedir. Ortaöğretimde 2000’lerin başında yalnızca yüzde 39,2 olan kız çocuklarının okullaşma oranı bugün yüzde 96’lara ulaşmıştır. Yükseköğretimde de gibisi bir güzelleşme yaşandı. Örneğin, 2007 yılında 18-22 yaş erkeklerin net yükseköğretim okullaşma oranı yüzde 22,4 ve kızların oranı ise yüzde 19,7 idi. Bugün bu oranlar erkekler için yüzde 40,5 iken, kızlar için yüzde 46,3 seviyesine yükselmiştir. Bulgular, tüm eğitim kademelerinde kız çocuklarının okullaşma oranlarının epeyce yükseldiğini göstermektedir. Kız çocuklarının okullaşmasına yönelik yapılan çalışmaların olumlu sonuçlarını ulusal ve memleketler arası performans imtihanlarında da görüyoruz. Hem ulusal olarak gerçekleştirilen LGS ve YKS hem de milletlerarası olarak yapılan TIMSS ve PISA üzere imtihanlarda kız öğrencilerin performansının daima yükseldiği, dahası bu imtihanlarda kız çocukların erkek çocuklarına göre başarılı performanslarındaki süreklilik dikkat çekmektedir. Bu durum Türkiye’de geçmiş yıllarda dezavantajlı durumda bırakılan kız çocuklarına yönelik son 20 yılda uygulanan siyasetlerin artık bu ülkede kız çocuklarının eğitim problemini kökünden çözdüğünü göstermektedir.

ÜCRETSİZ YEMEK UYGULAMASI KESİNTİSİZ DEVAM EDİYOR

“Devlet okullarındaki öğrencilere fiyatsız süt, su ve öğlen yemeği vereceğiz.”
Eğitimde fırsat eşitliği çok kapsayıcı toplumsal siyasetleri gerektirir. Bunlarla ilgili somut bir teklif geliştirmeden yalnızca süt, su ve yemek konusu ile ilgili meselelerden bahsetmek alandan ne kadar kopuk olduklarının da bir öbür işareti. Son 20 yılda yukarda değindiğim yatırımlar ve dönüşümlerin odak noktasını eğitimde fırsat eşitliği oluşturmaktadır. Eğitimde fırsat eşitsizliklerinden en fazla etkilenenler sosyoekonomik düzeyleri dezavantajlı olanlar ve kız çocuklarıdır. İşte bu sorun son 20 yılın ana siyaset alanını oluşturmuştur. Bilhassa bu kümeleri desteklemek üzere Koşullu Eğitim Yardımlarından burs imkanlarına, fiyatsız taşımadan fiyatsız yemek imkanlarına, fiyatsız ders kitaplarından fiyatsız yardımcı kaynaklara kadar çok sayıda toplumsal siyaset son 20 yılda kesintisiz bir formda uygulanmıştır. Bu takviyelerin bugünkü maliyeti biraz öncede değindiğim üzere 525 Milyar TL’dir. Bu toplumsal siyasetlerin istikrarlı bir halde uygulanmasıyla eğitimin tüm kademelerinde okullaşma oranları %97’nin üzerine çıkartılmıştır. Başka taraftan şu anda 1,8 milyon öğrenci fiyatsız yemek imkanından yararlanırken bu sayıyı 2023 yılında 5 milyona çıkartacağımızı söz etmiştik. Bunun birinci evresini 6 Şubat’ta ikinci periyodun başlamasıyla birinci sefer tüm okul öncesi eğitim öğrencilerine fiyatsız öğlen yemeği vererek başlıyoruz. Sonra bu imkanı kademeli bir formda yaygınlaştıracağız.

2 BİN 325 KÖY OKULU AÇTIK

“Kapatılan köy okullarını tekrar açacak, taşımalı eğitim uygulamasına son vereceğiz.”
Bu teklif de yapılanları görmezlikten gelen ve zati yapılanı tekrar yapılacaklar listesinde göstermeye çalışan bir durum. 2022 yılında esasen köy okullarını açmaya başladık ve 2.325 köy okulunu açtık. Öteki taraftan köy okullarına bir ek yaparak tüm köy okullarına halk eğitim merkezi kurarak köydeki vatandaşlarımızın tarımdan hayvancılığa, el sanatlarından istihdam maharetlerini artırmaya yönelik istedikleri kursları alabilmelerini sağladık. Yalnızca 2022 yılında bu kurslardan 170 bin vatandaşımız yararlandı. Bu okulların açılışını da Sayın Cumhurbaşkanımızın teşrifleriyle Külliyede gerçekleştirdik. Yani duymamaları, görmemeleri mümkün değil. 2023 yılında Mart ayının sonunda da 10 hane ve üzeri yerleşime sahip tüm köy okullarını açacağız. Bir öteki deyişle bunlar yeni teklif olamaz, aslında yaptık, yapıyoruz.

2022 YILINDA 7 MİLYAR BÜTÇE GÖNDERDİK

“Her okula Ulusal Eğitim Bakanlığınca denetlenecek okul temelli bir bütçe verecek, okullara öğrenci başına kaynak aktaracağız. Okul Aile Birliği ismi altında bağış, yardım ve gibisi suistimale açık ödemeleri kaldıracağız.”
Bu teklif de öbür teklifler üzere esasen yapılanı yapılacak üzere gösterme uğraşından öteki bir şey değil. Her eğitim-öğretim yılında zati okullarımıza bütçe gönderiliyordu. 2022 yılında okul temelli bütçeye dayalı yeni bir sistematik geliştirerek okullarımızın paklık, kırtasiye, küçük tamirat ve donatım muhtaçlıklarını karşılamak üzere birinci defa tüm okullarımıza gereksinimi fazla olana daha fazla olmak üzere direkt bütçe gönderdik. 2022 yılında bu kapsamda 7 Milyar TL bütçe gönderdik ve okullarımızı çok daha güçlü hale getirdik. Bağış yardım üzere tezler da giderek azaldı. Bu kapsamdaki tüm tezleri da ayrıntılı bir biçimde inceleyerek gerekli süreçleri yaptık. Bu uygulamamızı devam ettirerek okullarımızın kendi gereksinimlerini karşılama kapasitesini artırmaya devam ediyoruz.

MESLEK LİSELERİNİN ÜRETİM KAPASİTESİ 10 KAT ARTTI

“Bütün Organize Sanayi Bölgelerine kesimlerin muhtaçlıkları doğrultusunda yatılı Mesleksel ve Teknik Liseler açacak, bu okulları, Ulusal Eğitim Bakanlığı ve Organize Sanayi Bölgesi idaresiyle işbirliği içinde yöneteceğiz.”
Kaynak: Memurlar