12 yaşındaki Rüzgar sarsıntıda 8 kişilik ailesini kurtardı, kendisi öldü

“Asrın felaketi” olarak nitelendirilen ve Kahramanmaraş merkezli, 10 ili etkileyen 2 sarsıntıda Diyarbakır’da yıkılan binalardan biri de Taş ailesinin yaşadığı merkez Bağlar ilçesindeki Yoldaş Apartmanı oldu.

Rüzgar’ın amcası ve etraftakilerin yardımıyla anne Nebahat ve baba Halim Taş ile abla enkazdan yaralı çıkarıldı, Rüzgar’ın ise cansız vücuduna ulaşıldı.

– “Merdivenleri o telaşla 4’er 5’er nasıl indiğimizi bilmiyordum”

Kaybettiği evladının fotoğrafına bakarak hisli anlar yaşayan acılı anne Nebahat Taş, yakınlarının meskeninde AA muhabirine, sarsıntının yaşandığı sırada uyuduklarını, oğlu Rüzgar’ın tüm aile fertlerini uyandırarak, kurtulmalarını sağladığını söyledi.

Taş, “Deprem o denli şiddetliydi ki meskenin duvarlarına tutunduk. O esnada Rüzgar, ‘Anne korkma, anne duracak, anne korkma.’ diye kuş üzere çırpınıyordu. Bir eliyle duvara tutunmuş bir eliyle de elimi tutmuştu. Hepimiz telaş içindeydik, ne yaptığımızı bilmiyorduk. Merdivenleri o telaşla 4’er 5’er nasıl indiğimizi bilmiyordum.” dedi.

Oğluyla ortalarında birer metre aralık olduğunu tabir eden Taş, şunları söyledi:

“Öyle bir patlama sesi geldi ki bina tuzla buz oldu. Gözümü açtığımda yerin altındaydım. O esnada eşimin sesi geldi. Karanlıktı, hiçbir şey göremiyordum. Başımdan kan geliyordu. Eşime ‘Halim’im başımda çok kanama var.’ dedim. O da bana ‘Ben de enkazın altındayım’ dedi. O esnada kızımın sesi geldi. Binanın çıkışında 4 genç vardı. O gençlerden birinin vücudu üzerimdeydi. Başkası, eliyle ayağımı tutmuştu.”

– “Rüzgar’ım yoktu”

Nebahat Taş, oğlunun sesini ise hiç duymadığını anlatarak, bu sırada eşinin bağırarak yardım istediğini belirtti.

“Rüzgar’dan hiç ses almadım. Elime su borusu saplanmıştı, onu çıkardım. Başıma saplanan camı çıkardım. Telefonum daima çalıyordu. Arayan Rüzgar’ın öğretmeniydi lakin açamıyordum. Mahalledeki esnaf da arıyordu, açamıyordum. Eşimin bağırmasıyla kayınbiraderimin sesini duydum. ‘Sizi kurtaracağım.’ dedi. Birinci başta ağabeyini çıkardı. Daha sonra beni büyük uğraşlarla çıkardı. Büyük oğlum ‘Anne, Rüzgar yok.’ dedi. Rüzgar’ım yoktu.” dedi.

Taş, yer kata indiklerinde binanın yıkılacağını anladıklarını, kolonların büsbütün patladığını gördüklerini söz etti.

– “Oğlum melek oldu”

Nebahat Taş, Rüzgar’ın çok akıllı, merhametli, arkadaşlarını seven, arkadaşlarıyla uyumlu, futbol aşığı bir çocuk olduğunu anlatarak, “Rüzgar’ım hepimizi uyandırdı, hepimizi kurtardı lakin kendisini kurtaramadı. Oğlum melek oldu. Çok çaresizim. Evlat acısı kadar sıkıntı bir şey yok.” diye konuştu.

Oğlunun cenazesini toprağa veren Nebahat Taş, mezardan aldığı bir avuç toprağı da cebinde taşıyor.

Kaynak: Memurlar