112 çalışanının en acı nöbeti

Ahmet Çöçen, 25 yıldır 112 acil servisinde çalışıyor. Zelzele gecesi de Hatay’da nöbetteydi. Büyüdüğü, yaşadığı, yollarından sayısız defa geçtiği kent, yıkıldı.

Çöçen’in ailesi de Antakya ilçesindeki 600 Meskenler Sitesi’nde yaşıyordu. 57 bloklu sitenin tamamı zelzeleyle yerle bir oldu.

“Bir haftadır annemi, babamı, kız kardeşimi bekliyorum”

Ambulansta hastaların olduğunu o esnada ailesinin yaşadığı meskenin yıkıldığını gören Çöçen yaşadıklarını şöyle anlattı:

“Ambulansımda 4 tane yaralı vardı, annemin babamın meskenini gördüm, bu enkazı görünce elim ayağım kesildi esasen. Lakin yeniden de her şeye karşın ambulanstakilere umut olmak için hastalarımı yetiştirdim ve geri döndüm. Daha sonra burada 1 haftadır annemi, babamı, kız kardeşimi bekliyorum.”

Enkazın başından bir an olsun ayrılmadı

Enkazın başından bir an ayrılmayan Ahmet Çöçen,

“Annem ve babamı bırakmak istemiyorum, onlar bana o kadar çok güveniyordu ki… Eminim beklemişlerdir oğlum gelip bizi kurtaracak diye. Doyamadım annem, babam burnumda tütüyor. Lakin benim hala umudum var, bekliyorum bir yerden gelecekler diye

” dedi.

Çöçen ailesi memleketlerinden vazgeçmeyecekler

Evvel annesi ve kız kardeşinin, akabinde babasının cansız vücutları enkazdan çıkarıldı.

Ahmet Çöçen, eşi ve 2 çocuğuyla Hatay’dan ayrılıyor. Fakat her şeye karşın, bir gün memleketine geri döneceğini söylüyor.

Kaynak: Memurlar